ನೀರ್ಗೊಜ್ಜು

ನೀರ್ಗೊಜ್ಜು: ಇದನ್ನು ಮಾಡುವ ಬಗ್ಗೆ, ಸೇವಿಸುವ ಬಗ್ಗೆ ಸುಶ್ರುತ ಅವರ ಚಿಕ್ಕ ಚೊಕ್ಕ ಪ್ರಬಂಧ ಓದಿದ ನಂತರವೇ ಮುಂದುವರೆಸಿ

http://hisushrutha.blogspot.com/2010/05/blog-post_31.html

ಶ್ರೀಕಾಂತ್ ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿ divine divine ಅಂತ ಗುಣುಗುಣಿಸ್ತಾ ಅಪ್ಪೆ ಹುಳಿಯನ್ನು (ನೀರ್ಗೊಜ್ಜು) ಹೀರತಾ ಇದ್ರು. ದೈವ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಕಾರ ಅಥವಾ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಖಾರ ನಾ ಅಂತ ಗೊತ್ತಾಗಲಿಲ್ಲ. ಸರಕ್-ಬುರುಕ್-sound effect ಜತೆ ಅವರು enjoy ಮಾಡಿದ್ದಕ್ಕೆ ನಾನು, ಮಾಲವಿಕ, ನಿಹಾರಿಕಾ ಸಾಕ್ಷಿ.

ನೀರ್ಗೊಜ್ಜು ಸಖ್ಹತ್ kick ಕೊಟ್ಟಿರಬೇಕು ಯಾಕಂದ್ರೆ, ಊಟ ಆದಮೇಲೆ ಶ್ರೀಕಾಂತ್ ’ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ಸಂತೃಪ್ತನಾದ- may god bless my wife for keeping my body and soul together, thank you malathi’ ಅಂತ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ನಲ್ಲಿ ಆಶೀರ್ವಾದ ಬೇರೆ ಮಾಡಿದ್ರು.

ಸುಶ್ರುತನ recipe ಯಲ್ಲಿ ಸ್ವಲ್ಪವೇ ಬದಲಾವಣೆ ಮಾಡಿದ್ದೇನೆ. ಒಂದು, ಮಾವಿನ ಕಾಯಿಯನ್ನು ಸಣ್ಣದಾಗಿ ಕತ್ತರಿಸುವ ಬದಲು, ಅದನ್ನು ತುರಿದು ಹಾಕಿದೆ. ಮತ್ತು mixie ಯಲ್ಲಿ ಹಾಕುವ ಬದಲು ರುಬ್ಬುವ ಕಲ್ಲಿನ ಉಪಯೋಗ ಮಾಡಿದೆ. ಒಗ್ಗರಣೆ ಹಾಕುವ ಮೊದಲು, ರುಬ್ಬಿದ ಪದಾರ್ಥವನ್ನು ಸೋಸಿದೆ.

ನನ್ನ ಹಾಗೂ ನನ್ನ ಹಳೇಯ ರುಬ್ಬುವ ಕಲ್ಲಿನ ನಂಟನ್ನು ಕಂಡ ನನ್ನ ಆಪ್ತರು ನನಗೆ relic, museum piece ಅಂತ ಹೆಸರು ಇಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ.

ಗ್ರಾಮೀಣ ತಿಂಡಿಗಳನ್ನು (esp ಹಲಸಿನ ಎಲೆ ಕೊಟ್ಟೆ ಕಡುಬು, ಅರಸಿನ ಎಲೆ ಸಿಹಿ ಕಡುಬು, ಪತ್ರೋಡೆ etc) ಮಾಡುವಾಗ ನಾನು ನನ್ನ ರುಬ್ಬುವಕಲ್ಲಿನ ಮೇಲೆ ಹೆಚ್ಚು Dependant. ಯಾರು ಏನೇ ಹೇಳಲಿ, ರುಬ್ಬುವ ಕಲ್ಲಿನಲ್ಲಿ ರುಬ್ಬಿ ತಯಾರಿಸಿದ ಇಡ್ಲಿ, ದೋಸೆ, ಚಟ್ನಿ, ಮಸಾಲೆ, ಉಪ್ಪಿನಕಾಯಿ ತುಂಬಾ ರುಚಿ. :-)

ಉಪ್ಪಿನಕಾಯಿ ಮಾಡುವಾಗಲೂ ಹಾಗೆ ಮಿಕ್ಸಿ ಯಲ್ಲಿ ಹಾಕಿದರೆ ಬೇಗ ಹಾಳಾಗುತ್ತೇನೋ ಎಂಬ ಹೆದರಿಕೆ. ಮತ್ತು ಉಪ್ಪಿನಕಾಯಿಗೆ ರುಬ್ಬುವಾಗ ಅಡಿಕೆ ಹಾಳೆಯನ್ನು ಉಪಯೋಗಿಸ್ತೇನೆ. ಆಗ ಕೈಬೆರಳು ಉರಿಯುವುದೂ ಇಲ್ಲ, ಉಪ್ಪಿನಕಾಯಿನೂ sanitised condtion ನಲ್ಲಿ ತಯಾರಾದ ಹಾಗಾಗುತ್ತಲ್ಲವಾ?

ಬೆಳಗಾವಿಯಿಂದ  ಉಪ್ಪಿನಕಾಯಿ ಮಾಡಲು ತಂದ ಅಪ್ಪೆಮಿಡಿ ಹೇಗೂ ಇತ್ತು, ಕಾಕತಾಳೀಯವೆಂಬಂತೆ ಸುಶ್ರುತ ಅವರ article ವಿಜಯಕರ್ನಾಟಕ(ರವಿವಾರದ ಲವಲvk)ದಲ್ಲಿ ಬಂತು. ಅಂತೂ ಸುಶ್ರುತನ ನೀರ್ಗೊಜ್ಜು ಪ್ರಭಾವ-ಅದನ್ನು ತಯಾರಿಸಿದ್ದಷ್ಟೆ ಅಲ್ಲ, ನನ್ನಿಂದ ಇಷ್ಟೆಲ್ಲ ಬರೆಯುವಂತೆ ಕೂಡ ಮಾಡಿತು.

thanks Sushrutha!!